فصل دوّم :حضرت عباس (ع ) و ديدگاهها
ابوالفضل ( عليه
السّلام ) دل و انديشه بزرگان را مسخّر خود كرد و براى آزادگان در همه جا و هر زمان سرودى جاودانه گشت ؛ زيرا براى
برادرش دست به فداكارى بزرگى زد،
برادرى كه در برابر ظلم و طغيان خروشيد و براى مسلمانان عزت جاودانه و عظمتى هميشگى ، به ارمغان گذاشت .
در اينجا، برخى از
اظهار نظرهاى بزرگان را درباره شخصيت
ابوالفضل ( عليه السّلام ) مى آوريم .
1 امام سجّاد(ع )
امام على بن الحسين ،
حضرت زين العابدين ( عليه
السّلام ) از سروران تقوا و فضيلت در اسلام به شمار مى رود. اين امام بزرگوار هماره
براى عمويش عباس طلب رحمت مى كرد و از فداكاريهايش درباره برادرش حسين ( عليه السّلام ) به نيكى ياد مى كرد و جانبازيهاى
بزرگش را مرتّب مى ستود.
از جمله سخنان حضرت درباره عمويش ، اين موارد را ذكر مى كنيم : ((خداوند عمويم عباس را
رحمت كند كه از خودگذشتگى كرد و نيك از عهده آزمايش برآمد. خود را فداى برادر كرد تا آنكه دستانش بريده شد،
خداوند به جاى آنها چون
جعفر بن ابى طالب ، دو بال عطا كرد تا بدانها با ملائكه در بهشت پرواز كند. عباس را نزد خداوند
متعال منزلتى است كه همه شهيدان در روز قيامت بر او غبطه مى خورند...)).