دو حالت عارفان وارسته (سعدی)-داستان

پیغام مدیر سایت

سلام دوست من به سایت نوای معطر الهی خوش آمدید لطفا برای استفاده از تمامی امکانات

دانلود فایل , شرکت در انجمن و گفتگو با سایر اعضا در سایت ثبت نام کنید

تصوير

آخرین ارسال های تالار گفتمان

عنوان	پاسخ	بازديد	آخرين ارسال
کتاب روانشناسی خودآگاهی	1	123	lijel10416
کتاب دفتر برنامه ریزی باشگاه مغز (BRAIN PLANNER)	1	105	lijel10416
تعمیر کاتالیزور	0	55	nasim66
ترازو محک	0	48	nasim66
ترازو محک مدل 16000	0	54	nasim66
آموزش طراحی لباس	0	58	nasim66
مزایای خرید و فروش تتر	1	105	ashena021
بیش فعالی و نقص توجه	0	83	drsaber
ارتباط میان طراحی سایت و سئو و بهینه سازی	1	109	ashenabarchasb
کاردرمانی جسمی ، ذهنی و دست	1	102	ashena

صفحه اول انجمن |

ثبت نام در انجمن |

ورود به پنل کاربری

دو حالت عارفان وارسته (سعدی)-داستان

يكى از عرفان و صالحان سرزمين لبنان (كوهى در شام نزديك جبل عامل ) كه در ميان عرب به مقامات عالى و داراى كرامات و كارهاى فوق العاده شهرت داشت به مسجد جامع دمشق آمد، كنار حوض كلاسه رفت تا وضو بگيرد، ناگاه پايش لغزيد و به داخل آب افتاد و با رنج بسيار از آب نجات يافت . مشغول نماز شد، پس از نماز يكى از اصحاب نزدش آمد و گفت : ((مشكلى دارم ، اگر اجازه هست بپرسم . )) مرد صالح گفت : ((مشكلت چيست ؟ )) او گفت : به ياد دارم كه شيخ (عارف بزرگ ) بر روى درياى روم راه رفت و قدمش تر نشد، ولى براى تو در حوض كوچك حالتى پيش آمد؟ نزديك بود به هلاكت برسى ؟ )) مرد صالح پس از فكر و تامل بسيار به او گفت : آيا نشنيده اى كه خواجه عالم ، سرور جهان رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: لى مع الله وقت لا يسعنى فيه ملك مقرب ولا نبى مرسل : مرا با خدا وقتى هست كه در آن وقت (آن چنان يگانگى وجود دارد كه ) فرشته ويژه و پيامبر مرسل در آن نگنجند. ولى نگفت ((على الدوام )) (هميشه ) بلكه فرمود: ((وقتى از اوقات )) . آن حضرت در يك وقت چنين فرمود كه جبرئيل و ميكائيل به حالت او راه ندارند (164) ولى در وقت ديگر با همسران خود حفصه و زينب ، دمساز شده ، خوش مى گفت : و مى شنيد. مشاهدة الابرار بين التجلى و الاستتار: مشاهده و ديدار نيكان ، بين آشكارى و پوشيدگى است . آرى ، انسانهاى ملكوتى گاه تجلى مى كنند و دل عارف را مى ربايند و گاه رخ مى پوشند و عارف را گرفتار فراق مى سازند. چنانكه گويند: شخصى از حضرت يعقوب عليه السلام پرسيد: ((چطور شد كه تو در كنعان بوى خوش پيراهن يوسف را پيش از رسيدن به كنعان ، از مصر شنيدى ، ولى خود يوسف را در چاه بيابان كنعان نديدى ؟ )) يعقوب در پاسخ گفت : ((حال ما مانند برق جهنده آسمان است كه گاهى پيدا و گاهى ناپيدا است . پاى طاير جان ما بر فراز گنبد برين جاى گيرد و همه چيز را بنگريم و گاهى پشت پاى خود را نمى بينيم . (166) اگر عارف هميشه در حال كشف و شهود بماند، هر دو جهان را ترك مى كند و بر فراز بيرون از هر دو جهان دست مى يابد. ((حكايتهاى گلستان سعدى به قلم روان نويسنده : محمد محمدى اشتهاردى))

// نرم افزار حاوی:کتاب خانه ی دیجیتال از شرکت نور الزهرا//

امتیاز :

نتیجه : 0 امتیاز توسط 0 نفر مجموع امتیاز : 0

درباره : داستان و ادبیاتی , سعدی و داستان هایش ,

نمایش این کد فقط در ادامه مطلب برای قرار کد مورد نظر به ویرایش قالب مراجعه کنید
برچسب ها : دو حالت عارفان وارسته (سعدی)-داستان ,